неціка́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неціка́вы неціка́вая неціка́вае неціка́выя
Р. неціка́вага неціка́вай
неціка́вае		 неціка́вага неціка́вых
Д. неціка́ваму неціка́вай неціка́ваму неціка́вым
В. неціка́вы (неадуш.)
неціка́вага (адуш.)		 неціка́вую неціка́вае неціка́выя (неадуш.)
неціка́вых (адуш.)
Т. неціка́вым неціка́вай
неціка́ваю		 неціка́вым неціка́вымі
М. неціка́вым неціка́вай неціка́вым неціка́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

неціка́вы

1. неинтере́сный; (такой, который не увлекает — ещё) незанима́тельный; (не вызывающий любопытства — ещё) нелюбопы́тный;

н. субясе́днік — неинтере́сный собесе́дник;

~вая апо́весць — неинтере́сная (незанима́тельная) по́весть;

2. разг. (не очень хороший) нева́жный;

н. сёлета ўраджа́й — нева́жный в э́том году́ урожа́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неціка́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які не выклікае цікавасці. Нецікавы кінафільм. □ — А ўсё ж нецікавая нам работа выпала, — праз нейкі час скардзіўся.. [Міхась], касавурачыся на Васіля. Якімовіч.

2. Разм. Непрыгожы. Са старою паняй жыла адзіная дачка, якую з-за ваеннага ліхалецця і нецікавага выгляду не ўдалося выдаць замуж. Брыль.

3. Разм. Не зусім добры; пасрэдны. Нарада пакінула нецікавае ўражанне... Гартны. [Бабка] проста думае свае старэчыя думкі, сухія, як і сама старасць, простыя, як і ўсё жыццё яе, нецікавыя, як і яе доля. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неціка́вы

1. úninteressant;

2. разм. (непрыгожы) únschön

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Нецікавы ’нецікавы; слабы, малавартасны (ужываецца з назоўнікамі, якія абазначаюць назвы сельскагаспадарчых гароднінных культур або назвы хатніх жывёл)’ (Янк. 1), ’непрыгожы’ (Сл. ПЗБ), ’не вельмі добры; непрацаздольны’ (Мат. Гом.), ’неахайны, неакуратны’ (Ян.), ’з аслабленымі разумовымі здольнасцямі’ (ТС), нецікавая трава ’непрыгодная на корм’ (Жд. 1). Гл. ці́кавы (у розных значэннях).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

беззмясто́ўны, -ая, -ае.

Бедны думкамі, нецікавы.

Б. артыкул.

|| наз. беззмясто́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неинтере́сный неціка́вы;

неинтере́сный собесе́дник неціка́вы субясе́днік.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

безынтере́сный неціка́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

малоинтере́сный малаціка́вы, неціка́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

незанима́тельный незайма́льны, неціка́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)