недазво́лены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. недазво́лены недазво́леная недазво́ленае недазво́леныя
Р. недазво́ленага недазво́ленай
недазво́ленае		 недазво́ленага недазво́леных
Д. недазво́ленаму недазво́ленай недазво́ленаму недазво́леным
В. недазво́лены (неадуш.)
недазво́ленага (адуш.)		 недазво́леную недазво́ленае недазво́леныя (неадуш.)
недазво́леных (адуш.)
Т. недазво́леным недазво́ленай
недазво́ленаю		 недазво́леным недазво́ленымі
М. недазво́леным недазво́ленай недазво́леным недазво́леных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

недазво́лены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. недазво́лены недазво́леная недазво́ленае недазво́леныя
Р. недазво́ленага недазво́ленай
недазво́ленае		 недазво́ленага недазво́леных
Д. недазво́ленаму недазво́ленай недазво́ленаму недазво́леным
В. недазво́лены (неадуш.)
недазво́ленага (адуш.)		 недазво́леную недазво́ленае недазво́леныя (неадуш.)
недазво́леных (адуш.)
Т. недазво́леным недазво́ленай
недазво́ленаю		 недазво́леным недазво́ленымі
М. недазво́леным недазво́ленай недазво́леным недазво́леных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

недазво́лены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. недазво́лены недазво́леная недазво́ленае недазво́леныя
Р. недазво́ленага недазво́ленай
недазво́ленае		 недазво́ленага недазво́леных
Д. недазво́ленаму недазво́ленай недазво́ленаму недазво́леным
В. недазво́лены (неадуш.)
недазво́ленага (адуш.)		 недазво́леную недазво́ленае недазво́леныя (неадуш.)
недазво́леных (адуш.)
Т. недазво́леным недазво́ленай
недазво́ленаю		 недазво́леным недазво́ленымі
М. недазво́леным недазво́ленай недазво́леным недазво́леных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

недазво́лены недозво́ленный, неразрешённый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

недазво́лены, ‑ая, ‑ае.

1. Забаронены, недапушчальны. Турсевіч дагадваўся, што настаўніцкая моладзь, захапляючыся рэвалюцыйнай пнынню, збіраецца ўпотай для нейкай недазволенай справы. Колас.

2. у знач. наз. недазво́ленае, ‑ага, н. Тое, што недазволена. Лёня адчуваў, што Кастусь гаворыць правільна. Нельга рабіць недазволенае. І ўсё-такі ён паспрабаваў запярэчыць. Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недазво́лены únerlaubt, nicht gestáttet; únzulässig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

нелега́льны, -ая, -ае.

Недазволены законам, падпольны.

Нелегальная літаратура.

Нелегальнае становішча.

|| наз. нелега́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

недозво́ленный недазво́лены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

возбранённый забаро́нены; недазво́лены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фол, ‑у, м.

Грубы, недазволены прыём у спартыўнай гульні.

[Ад англ. foul — нячэсны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)