наты́каны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. наты́каны наты́каная наты́канае наты́каныя
Р. наты́канага наты́канай
наты́канае
наты́канага наты́каных
Д. наты́канаму наты́канай наты́канаму наты́каным
В. наты́каны (неадуш.)
наты́канага (адуш.)
наты́каную наты́канае наты́каныя (неадуш.)
наты́каных (адуш.)
Т. наты́каным наты́канай
наты́канаю
наты́каным наты́канымі
М. наты́каным наты́канай наты́каным наты́каных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наты́каны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. наты́каны наты́каная наты́канае наты́каныя
Р. наты́канага наты́канай
наты́канае
наты́канага наты́каных
Д. наты́канаму наты́канай наты́канаму наты́каным
В. наты́каны (неадуш.)
наты́канага (адуш.)
наты́каную наты́канае наты́каныя (неадуш.)
наты́каных (адуш.)
Т. наты́каным наты́канай
наты́канаю
наты́каным наты́канымі
М. наты́каным наты́канай наты́каным наты́каных

Кароткая форма: наты́кана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наты́каны наты́канный; см. натыка́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наты́канный

1. наты́каны, нато́рканы;

2. наты́каны, нако́латы; см. наты́катьI.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ператыка́ць (перэтыка́ць) ткаць ніткамі рознага колеру. перэтыка́нье ’вытканыя па краях каляровыя дарожкі (на канцах ручніка, па краю сарочкі і г. д.)’ (ТС), перэтыка́ный ’з вытканым узорам (напр., ніз хвартуха, з чырвоных нітак)’, натка́ны, натыка́ны, заты́каны ’з вытканым узорам’, натыка́ты ’ткаць каляровым узорам’ (Уладз.), ператыка́нка ’спадніца з ператыканага палатна, ператыканая коўдра’, ператыка́ны ’саматканы (пра паўсуконны матэрыял)’ (стаўб., Нар. сл.), пірітыка́нкі ’пасцілка з узорамі’ (мсцісл., Жыв. сл.), пірітыка́нычка ’саматканая посцілка’ (Юрч. СНЛ). Рус. перетыка́ть ’ткаць, пераплятаць ніткі асновы ўтком; ткаць на палатне палоскі, узор утком іншага колеру ці іншай фактуры’, перетыка́нный ’з тканым узорам (палатно, ручнік)’; польск. przetkać, в.-луж. přetkać, přetkawać, н.-луж. pśetkaś; славац. pretkávať ’ткаць ніткамі іншага колеру’, pretkať ’праткаць, ператкаць’, славен. pretkáti ’ператкаць, выткаць, выткаць нанава’, серб.-харв. pretkȁti ’зноў выткаць; абшыць аблямоўкай’. Да пера- (гл.) і ‑тыка́ць, якое з’яўляецца прасл. ітэратывам (*tykati) да першаснага прасл. *tъktʼi ’ткаць’, звязанага генетычна з *tъknǫti; *tъktʼi узыходзіць да і.-е. *tek‑ ’плесці, віць’ > ’ткаць’. А семантыка прасл. інавацыі *tъkati адлюстроўвае нейкія больш актуальныя прыкметы, напрыклад, значна большую імклівасць увядзення і прасоўвання ў зеве ўточнай ніткі дзякуючы выкарыстанню чаўнака’ (Трубачоў, Ремесл. терм., 117–118). Да ткаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)