на́ступ

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. на́ступ
Р. на́ступу
Д. на́ступу
В. на́ступ
Т. на́ступам
М. на́ступе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

на́ступ, -пу м., в разн. знач. наступле́ние ср.;

перамо́жны н. — победоно́сное наступле́ние;

пача́ць н. — нача́ть наступле́ние;

н. на цаліну́ — наступле́ние на целину́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

на́ступ, ‑у, м.

1. Тое, што і наступленне ​1. Лескавец помніў, як .. [хвойнік] садзілі, каб затрымаць наступ пяску на ўрадлівыя палі. Шамякін. Стала вядома, што нашы войскі пераходзяць у наступ. Грамовіч. — Што гэта за допыт? — пераходзячы ў наступ, спытаў Бабейка. Хадкевіч.

2. Тое, што і наступленне ​2. З наступам сярэдневяковай рэакцыі купальскія звычаі сталі паўсямесна праследавацца царквой і дзяржавай. Ліс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

на́ступ м разм гл наступленне

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

наступле́ние​I ср., воен., перен. на́ступ, -пу м., наступле́нне, -ння ср.;

артиллери́йское наступле́ние артылеры́йскі на́ступ;

перейти́ в наступле́ние перайсці́ ў на́ступ (наступле́нне);

встре́чное наступле́ние сустрэ́чны на́ступ (сустрэ́чнае наступле́нне);

реши́тельное наступле́ние рашу́чы на́ступ (рашу́чае наступле́нне);

стреми́тельное наступле́ние імклі́вы на́ступ (імклі́вае наступле́нне);

наступле́ние куста́рника на луг на́ступ (наступле́нне) хмызняку́ на луг (сенажа́ць).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ата́ка, -і, ДМ ата́цы, мн. -і, ата́к, ж.

1. Імклівы напад войск на праціўніка.

Адбіць атаку.

2. перан. Рашучы наступ (у спрэчцы, у гульні і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Offensíve

[-və]

f -, -n вайск. на́ступ, наступле́нне

die ~ ergréifen* — перайсці́ ў на́ступ [наступле́нне]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ofensywa

ж. наступленне, наступ

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

улада́рны, -ая, -ае.

1. Які валодае правам наследавання ўлады.

У. князь.

2. Схільны загадваць, падначальваць сабе; які выражае загад, здольны рабіць моцны ўплыў на каго-н.

У. характар.

У. голас.

3. перан. Неадольны, усемагутны.

У. наступ вясны.

Уладарная сіла натхнення.

|| наз. улада́рнасць, -і, ж. (да 2 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Vórstoß

m -es, -stöße

1) вайск. уда́р, ата́ка, на́ступ

2) спарт. напа́д, на́ступ; рыво́к напе́рад

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)