настро́й

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. настро́й
Р. настро́ю
Д. настро́ю
В. настро́й
Т. настро́ем
М. настро́і

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

настро́й, -ю, м.

1. Унутраны, душэўны стан.

Перадсвяточны н.

Узняты н.

2. мн. -і, -яў. Накіраванасць думак, пачуццяў і пад. ў каго-н.

Нездаровыя настроі.

3. Схільнасць, жаданне рабіць што-н.

Не было настрою чытаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

настро́й, -ро́ю м. настрое́ние ср.; настро́енность ж.;

◊ чамада́нны н. — чемода́нное настрое́ние;

быць (не) у ~ро́і — быть (не) в ду́хе, быть (не) в настрое́нии

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Настрой 11/454

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

настро́й, ‑ю, м.

1. Унутраны, душэўны стан. На кожным твары, у кожнай хаце адчувалася: у людзей узняты перадсвяточны настрой. Васілевіч. Арына адразу заўважыла, што муж не ў гуморы, і, як звычайна ў ў апошні час, пастаралася развеяць яго кепскі настрой. Карпаў. // Разм. Добры гумор. Свайго вясёлага настрою Схаваць не можа наш рыбак. Колас. [Сухадольскі:] Ты ўжо дасягнула свайго — сапсавала мне настрой. Крапіва.

2. Накіраванасць думак, пачуццяў і пад. каго‑н.; настроенасць. Толькі пазней мы даведаліся, што Гурскі прад’явіў некаторыя з нашых работ на педсавеце, абвінавачваючы нас у крамольных настроях. Мядзёлка. Агульны напрамак творчасці маладых паэтаў — правільны. Але бываюць выпадкі, калі ў іх лірыцы пачынаюць гучаць нездаровыя настроі. «Маладосць».

3. Схільнасць, жаданне рабіць што‑н. Вечарам, пасля работы, Рыгор вярнуўся на кватэру. Быў настрой нікуды не выходзіць. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

настрой

т. 11, с. 202

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

настро́й м. Stímmung f -, -en, Láune f -, -n; Verfássung f -, -en;

быць у до́брым настро́і gut gestímmt [gut geláunt, gut áufgelegt] sein; guter Láune sein;

быць у дрэ́нным настро́і verstímmt [míssgestimmt] sein;

чалаве́к настро́ю Stímmungsmensch m -en, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

настрой

Том: 19, старонка: 315.

img/19/19-315_1633_Настрой.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

настрой, самаадчуванне, самапачуццё, дух, гумор; самапачуванне (разм.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

ду́х

‘псіхічныя здольнасці; свядомасць; унутраны настрой чалавека; дыханне; пах’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ду́х
Р. ду́ху
Д. ду́ху
В. ду́х
Т. ду́хам
М. ду́ху

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)