Verbum

анлайнавы слоўнік

наста́ўніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наста́ўніца ж.

1. (преподавательница) учи́тельница;

2. (руководительница) наста́вница

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наста́ўніца, ‑ы, ж.

Жан. да настаўнік (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наста́ўніца Léhrerin f -, -nen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

наста́ўнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Той, хто выкладае ў школе, а таксама наогул асоба, якая вучыць чаму-н.

Н. мовы і літаратуры.

2. Той, хто наогул з’яўляецца натхняльнікам, хто кіруе, вучыць чаму-н.

Духоўныя настаўнікі.

3. Той, хто дапамагае каму-н. асвоіць спецыяльнасць на прадпрыемстве, прывівае працоўныя навыкі.

|| ж. наста́ўніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. наста́ўніцкі, -ая, -ае (да 1 знач.).

Н. калектыў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наста́вница наста́ўніца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

учи́тельница наста́ўніца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расхо́дзіны, -дзін (разм.).

Разыход людзей з якога-н. сходу, бяседы і пад.

Перад расходзінамі бацькоў паклікала настаўніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

schoolmistress [ˈsku:lˌmɪstrəs] n. dated шко́льная наста́ўніца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

schoolteacher [ˈsku:lˌti:tʃə] n. шко́льны наста́ўнік; шко́льная наста́ўніца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)