напо́й, -ю, мн. -і, -яў, м.

Тое, што і напітак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напо́й

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. напо́й напо́і
Р. напо́ю напо́яў
Д. напо́ю напо́ям
В. напо́й напо́і
Т. напо́ем напо́ямі
М. напо́і напо́ях

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

напо́й м. напа́йка, -кі ж., уст. наліто́ўка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напо́й м Getränk n -s, -e;

спіртны́я напо́і alkohólische Getränke, Alkohólika pl, Spirituósen pl;

прахаладжа́льныя напо́і erfríschende Getränke, Erfríschungen pl;

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

напой

Том: 19, старонка: 195.

img/19/19-195_1045_Напой.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

Напо́й ’пітво’ (Нас.; рэч., Груз.), ’запой’ (Грыг.), ’гарэлка’ (смарг., Сцяшк. Сл.), укр. напій ’напітак’, рус. напой ’напітак; перыяд ап’янення’, польск. napój ’пітво, напітак’, чэш. nápoj ’тс’, славац. napój, в.- і н.-луж. napoj, славен. napoj, серб.-харв. напој балг. дыял. напой ’вадапой’. Аддзеяслоўны назоўнік ад *napoiti ’напаіць’, што да *poiti, *piti (гл. паіць), параўн. навой ад навіць, набой ад набіць і г. д. (Махэк₂, 452; Шустар-Шэўц, 13, 988; Герай–Шыманьска, БЕ, 30, 1980, 2, 153–155). Спроба вывесці ст.-бел. напой ’напітак, пітво’ (1518 г.) са ст.-польск. napój ’тс’ (Булыка, Лекс. запазыч., 118) цалкам беспадстаўная.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

напа́йка ж. напа́йка; напо́й м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бурбо́н

‘напой’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. бурбо́н
Р. бурбо́ну
Д. бурбо́ну
В. бурбо́н
Т. бурбо́нам
М. бурбо́не

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шуба́т

‘напой’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. шуба́т
Р. шуба́ту
Д. шуба́ту
В. шуба́т
Т. шуба́там
М. шуба́це

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

то́нік, -у, м.

1. Горка-кіслы газіраваны напой.

2. Касметычны сродак для ачышчэння скуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)