Шкала напальвання 7/388

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

лямпа напальвання

т. 9, с. 424

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Лямпа напальвання 6/242, 476 (іл.); 9/439, 460; 11/364

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

напа́льванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. напа́льванне
Р. напа́львання
Д. напа́льванню
В. напа́льванне
Т. напа́льваннем
М. напа́льванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

напа́ленасць, ‑і, ж.

Ступень напальвання. Напаленасць жалеза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напа́льнасць, ‑і, ж.

Спец. Здольнасць да напальвання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

со́люкс, ‑а, м.

Лямпа напальвання з рэфлектарам, якая выкарыстоўваецца ў фізіятэрапіі.

[Лд лац. sol — сонца і lux — святло.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ніць, -і, мн. ні́ці, -ей, ж.

1. мн. Тое, што і нітка.

2. Прадмет, які падобны на нітку, нагадвае нітку.

Н. лямпы напальвання.

Ніці павуціння.

3. перан. Тое, што злучае адно з адным, служыць для сувязі.

Ніці дружбы.

|| прым. ніцяны́, -а́я, -о́е (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рутэ́ній, ‑ю, м.

Хімічны элемент — шэры, лёгкі, тугаплаўкі метал плацінавай групы, з якога вырабляюцца валаскі для лямп напальвання.

[Ад лац. ruthenus — рускі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Glühbirne

f -, -n ля́мпачка напа́львання

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)