рутэній, ‑ю, м.

Хімічны элемент — шэры, лёгкі, тугаплаўкі метал плацінавай групы, з якога вырабляюцца валаскі для лямп напальвання.

[Ад лац. ruthenus — рускі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)