напаку́тавацца, -туюся, -туешся, -туецца; -туйся; зак.

Перажыць, вынесці многа пакут.

Н. ў палоне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напаку́тавацца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. напаку́туюся напаку́туемся
2-я ас. напаку́туешся напаку́туецеся
3-я ас. напаку́туецца напаку́туюцца
Прошлы час
м. напаку́таваўся напаку́таваліся
ж. напаку́тавалася
н. напаку́тавалася
Дзеепрыслоўе
прош. час напаку́таваўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

напаку́тавацца сов. настрада́ться, наму́читься

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напаку́тавацца, ‑туюся, ‑туешся, ‑туецца; зак.

Перажыць, вынесці многа пакут. Напакутавацца ў няволі. □ [Фогель:] — І як толькі, яны маглі жыць у лесе? Гэткія марозы стаялі сёлета. Напакутаваліся, мабыць... Шчарбатаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напаку́тавацца viel léiden*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

настрада́ться сов. напаку́тавацца; (намучиться) наму́чыцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wycierpieć się

зак. напакутавацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Пераёчыцца (піряёчыцца) ’напакутавацца’ (Юрч. СНЛ). Да пера- (гл.) і ёчыць < ёкаць/еката́ць (гл.) ’галосіць, вішчаць працяглы час’ > ’пакутаваць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Misshándlung

f -, -en

1) бязлі́таснае [жо́рсткае] абыхо́джанне; катава́нне

2) уст. злачы́н, дрэ́нны ўчы́нак

j-s Misshándlung erlíegen* — стаць ахвя́рай каго́-н., напаку́тавацца ад каго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)