нанізаны - Пошук

нані́заны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	нані́заны	нані́заная	нані́занае	нані́заныя
Р.	нані́занага	нані́занай нані́занае	нані́занага	нані́заных
Д.	нані́занаму	нані́занай	нані́занаму	нані́заным
В.	нані́заны (неадуш.) нані́занага (адуш.)	нані́заную	нані́занае	нані́заныя (неадуш.) нані́заных (адуш.)
Т.	нані́заным	нані́занай нані́занаю	нані́заным	нані́занымі
М.	нані́заным	нані́занай	нані́заным	нані́заных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нані́заны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	нані́заны	нані́заная	нані́занае	нані́заныя
Р.	нані́занага	нані́занай нані́занае	нані́занага	нані́заных
Д.	нані́занаму	нані́занай	нані́занаму	нані́заным
В.	нані́заны (неадуш.) нані́занага (адуш.)	нані́заную	нані́занае	нані́заныя (неадуш.) нані́заных (адуш.)
Т.	нані́заным	нані́занай нані́занаю	нані́заным	нані́занымі
М.	нані́заным	нані́занай	нані́заным	нані́заных

Кароткая форма: нані́зана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нані́заны нани́занный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нані́заны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад нанізаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нани́занный нані́заны, налыга́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кука́н, ‑а, м.

Вяровачка, на якую нанізваюць злоўленую рыбу, каб апусціць яе ў ваду да канца лоўлі. Тады хлопец згінаецца, выцягвае з вады кукан, на які нанізаны акуні, а зверху вялізны толькі што злоўлены шчупак кілаграмаў на шэсць і працягвае ўсю гэту здабычу Лявону. Лупсякоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ме́тка, мётка ’тонкі пруток, на які нанізаны жывыя ўюны, засмажаныя пасля гэтага перад чалеснікамі печы’, ’нізка дробнай рыбы’ (Эр., Маш., ТС, Нар. Гом., Крыв., Янк. 1; глус., КЭС), мёдка ’тс’ (Сержп. Грам.). У выніку кантамінацыі лексем мята́ць ’надзяваць’ (параўн. рус. намётка ’фастрыгаванне’, серб.-харв. мѐтати ’надзяваць’) і ве́тка, вець ’пруток’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ва́мпум

(індз. wampum, ад wampumpeag = ніткі, на якія нанізаны чарапашкі)

маніста з чарапашак, якое ў індзейцаў Паўн. Амерыкі было ўпрыгожаннем, мела функцыі грошай і пісьма.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Verbum