намя́ть сов.

1. намя́ць; (скомкать) накамячы́ць;

2. (надавить) наці́снуць; (размять) наце́рці, надушы́ць, натаўчы́;

3. (намесить) намясі́ць, мног. панаме́шваць;

4. (натоптать) натапта́ць;

5. (льна, пеньки) наце́рці, мног. панаціра́ць;

◊

намя́ть бока́ надава́ць пад бакі́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накамячы́ць сов., разг. нако́мкать, намя́ть;

н. папе́ры — нако́мкать (намя́ть) бума́ги

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панаму́льваць сов. (о многом) натере́ть, стере́ть; намя́ть; наби́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

намясі́ць сов.

1. (глины, замазки) намеси́ть, намя́ть;

2. (теста) намеси́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

натапта́ць сов.

1. натопта́ть, наследи́ть;

2. намя́ть;

н. травы́ — намя́ть травы́;

3. разг. (небрежно наложить) напиха́ть;

4. разг. (воз сена, соломы) наложи́ть, нави́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

намя́ць сов.

1. в разн. знач. намя́ть;

2. см. наце́рці 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панаціра́ць сов. (о многом)

1. в разн. знач. натере́ть;

2. (льна, пеньки) намя́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дыхт: даць ды́хту прост. зада́ть жа́ру; дать нагоня́й, зада́ть взбу́чку; взгреть; намы́лить (намя́ть) хо́лку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надушы́ць I сов., разг.

1. на-души́ть, намя́ть;

н. я́гад — надуши́ть (намя́ть) я́год;

2. (умертвить, раздавить много кого-л.) надуши́ть, надави́ть;

н. мух — надуши́ть (надави́ть) мух

надушы́ць II сов. (духами) надуши́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панаме́шваць I сов. (о многом, во множестве) намеси́ть; (о глине — ещё) намя́ть

панаме́шваць II сов. (во множестве) намеша́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)