натапта́ць сов.
1. натопта́ть, наследи́ть;
2. намя́ть;
н. травы́ — намя́ть травы́;
3. разг. (небрежно наложить) напиха́ть;
4. разг. (воз сена, соломы) наложи́ть, нави́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)