нала́дчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст па наладцы машын, станкоў, механізмаў.

Працаваць наладчыкам.

|| ж. нала́дчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нала́дчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. нала́дчык нала́дчыкі
Р. нала́дчыка нала́дчыкаў
Д. нала́дчыку нала́дчыкам
В. нала́дчыка нала́дчыкаў
Т. нала́дчыкам нала́дчыкамі
М. нала́дчыку нала́дчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нала́дчык м. нала́дчик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нала́дчык, ‑а, м.

Рабочы, спецыяліст па наладцы машын, станкоў, механізмаў. Наладчык такарных аўтаматаў. Працаваць наладчыкам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нала́дчык м. тэх. Éinrichter m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

нала́дчыца, ‑ы, ж.

Жан. да наладчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нала́дчик техн. нала́дчык, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Instruméntenstimmer

m -s, - муз. нала́дчык

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Maschíneneinrichter

m -s, - нала́дчык машы́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

аўтама́тчык м.

1. вайск. Maschínenpistolenschütze m -en, -en, MP(i)-schütze m;

2. тэх. разм. (наладчык) Automáteneinrichter m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)