Verbum

анлайнавы слоўнік

наклада́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наклада́нне ср.

1. накла́дывание, накла́дка;

2. наложе́ние;

1, 2 см. наклада́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наклада́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. накладаць — накласці (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наложе́ние наклада́нне, -ння ср.;

наложе́ние штра́фа наклада́нне штра́фу;

наложе́ние швов мед. наклада́нне швоў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накла́дванне ср., см. наклада́нне

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накла́дывание наклада́нне, -ння ср., накла́дванне, -ння ср.; см. накла́дывать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

imposition [ˌɪmpəˈzɪʃn] n.

1. усклада́нне, наклада́нне (абавязку, штрафу і да т.п.)

2. абклада́нне, пада́так

3. празме́рнае патрабава́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пламбава́нне ж.

1. (накладанне пломбы) Plombíerung f -;

2. мед. (зубоў) Plombíeren n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

накла́дка ж.

1. (действие) наклада́нне, -ння ср., накла́дванне, -ння ср., накла́дка, -кі ж.;

2. (о предмете) накла́дка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

суперпазі́цыя

(ад супер- + пазіцыя)

1) мат. падстаноўка функцый у функцыю або зменных велічынь у функцыю;

2) накладанне дзвюх фізічных велічынь, іх аб’яднанае дзеянне, калі яны ўзаемна не ўплываюць адна на адну.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)