надрыва́ть несов.

1. (бумагу, ткань) наддзіра́ць; (верёвку и т. п.) надрыва́ць;

надрыва́ть конве́рт наддзіра́ць канве́рт;

2. (утомлять чрезмерным усилием) надрыва́ць, падрыва́ць;

надрыва́ть грудь надрыва́ць гру́дзі;

надрыва́ть го́лос надрыва́ць го́лас;

◊

надрыва́ть ду́шу надрыва́ць душу́;

надрыва́ть свои́ си́лы надрыва́ць (падрыва́ць) свае́ сі́лы;

надрыва́ть живо́т (живо́тики) со́ смеху (от хо́хота) надрыва́ць (падрыва́ць) жыво́т (жываты́) ад сме́ху (з ро́гату);

надрыва́ть го́рло надрыва́ць го́рла;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

знату́жваць несов., разг. надса́живать, надрыва́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надрыва́ць несов., в разн. знач. надрыва́ть; (повреждать — ещё) надса́живать; см. надарва́ць;

◊ н. душу́ — надрыва́ть ду́шу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наддзіра́ць несов., разг. надрыва́ть; наддира́ть; см. нададра́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надса́живать несов., прост. (надрывать) надрыва́ць; (о голосе — ещё) зрыва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Надазаля́ць ’надакучаць’ (бяроз., КЭС), укр. надозоля́ти ’даймаць, дапякаць’, рус. надозоля́ть ’рабіць на зло, дапякаць’, надзолять ’тс’: сердце надзоля́ть (= сердце надрывать) (СРНГ). Гл. назаля́ць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

перасі́льваць несов.

1. переси́ливать; одолева́ть;

2. перен. (преодолевать чувство, ощущение) переси́ливать, переба́рывать;

3. надрыва́ть;

1-3 см. перасі́ліць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падрыва́ць I несов., в разн. знач. подрыва́ть; (здоровье, силы — ещё) надрыва́ть; см. падарва́ць

падрыва́ць II несов. (рылом — о животных) подрыва́ть; см. падры́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надрыва́ться

1. наддзіра́цца; надрыва́цца;

2. надрыва́цца, падрыва́цца;

надрыва́ться со́ смеху надрыва́цца ад сме́ху;

се́рдце (душа́) надрыва́ется сэ́рца (душа́) надрыва́ецца;

3. страд. наддзіра́цца; надрыва́цца; падрыва́цца; см. надрыва́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надорва́ть сов.

1. (бумагу, ткань) нададра́ць; (верёвку и т. п.) надарва́ць;

2. (повредить) надарва́ць, падарва́ць; см. надрыва́ть;

◊

надорва́ть живо́тики падарва́ць жываты́;

надорва́ть себе́ го́лос падарва́ць сабе́ го́лас;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)