Наві́нка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Наві́нка
Р. Наві́нкі
Д. Наві́нцы
В. Наві́нку
Т. Наві́нкай
Наві́нкаю
М. Наві́нцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

наві́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. наві́нка наві́нкі
Р. наві́нкі наві́нак
Д. наві́нцы наві́нкам
В. наві́нку наві́нкі
Т. наві́нкай
наві́нкаю		 наві́нкамі
М. наві́нцы наві́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

наві́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. Што-н. новае, што нядаўна з’явілася.

Навінкі тэхнікі.

Кніжныя навінкі.

2. Тое, што і навіна (у 1 знач.; разм.).

Расказаць навінку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наві́нка ж. нови́нка;

◊ у наві́нку — в дико́винку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Навінка

т. 11, с. 105

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

наві́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

1. Што‑н. новае, што нядаўна з’явілася. Дзяўчаты і хлопцы пытаюцца пра навінкі савецкай літаратуры, называюць імёны любімых кінаакцёраў, балерын. Брыль. — Тут у нас сабіраюць унікальныя станкі, — нарэшце парушае маўчанне сакратар, — таму канвеера ці яшчэ якіх тэхнічных навінак, як бачыце, няма. Асіпенка.

2. Разм. Тое, што і навіна (у 1 знач.). Расказаць навінку. □ Пайшла [сяброўка], закружыла, панесла навінку, Пранесла праз горад да самага рынку. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наві́нка ж Néuheit f -, -en, Néu¦erscheinung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

nowostka

ж. навінка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

gadget [ˈgædʒɪt] n.

1. невялі́кае прыстасава́нне, прыла́да;

household gadgets ха́тнія прыла́ды

2. тэхні́чная наві́нка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

novelty [ˈnɒvlti] n.

1. навізна́;

The novelty has worn off. Пачуццё навізны сцерлася.

2. навіна́, наві́нка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)