навыпуска́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. навыпуска́ю навыпуска́ем
2-я ас. навыпуска́еш навыпуска́еце
3-я ас. навыпуска́е навыпуска́юць
Прошлы час
м. навыпуска́ў навыпуска́лі
ж. навыпуска́ла
н. навыпуска́ла
Загадны лад
2-я ас. навыпуска́й навыпуска́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час навыпуска́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

навыпуска́ць сов., разг. (во множестве) вы́пустить; см. вы́пусціць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навыпуска́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-чаго.

1. Выпусціць, вызваліць многіх.

2. Вырабіць, выпрацаваць вялікую колькасць чаго‑н. // Выдаць, надрукаваць многа чаго‑н. Павыпускаць кніг. Навыпускаць лістовак. // Пусціць у абарачэнне ў вялікай колькасці. Навыпускаць марак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навышмы́кваць

‘навыпускаць, навыціскаць каго-небудзь, што-небудзь (параўн: вышмыкваць - выслізгваць, вышмыгваць (вышмыкваць з рук, вышмыкваць на лесвіцу))’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. навышмы́кваю навышмы́кваем
2-я ас. навышмы́кваеш навышмы́кваеце
3-я ас. навышмы́квае навышмы́кваюць
Прошлы час
м. навышмы́кваў навышмы́квалі
ж. навышмы́квала
н. навышмы́квала
Загадны лад
2-я ас. навышмы́квай навышмы́квайце
Дзеепрыслоўе
прош. час навышмы́кваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

надымі́ць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Навыпускаць многа дыму. Грубка надыміла.

2. чым і без дап. Напусціць многа дыму. У гутарцы [мужчыны] так надымілі люлькамі, што і галоў не было відаць. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)