навышмы́кваць
‘навыпускаць, навыціскаць каго-небудзь, што-небудзь (параўн: вышмыкваць - выслізгваць, вышмыгваць (вышмыкваць з рук, вышмыкваць на лесвіцу))’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| навышмы́кваю | навышмы́кваем | |
| навышмы́кваеш | навышмы́кваеце | |
| навышмы́квае | навышмы́кваюць | |
| Прошлы час | ||
| навышмы́кваў | навышмы́квалі | |
| навышмы́квала | ||
| навышмы́квала | ||
| Загадны лад | ||
| навышмы́квай | навышмы́квайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| навышмы́кваўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)