Цэнтр тэхнічнай творчасці навучэнцаў

т. 17, с. 166

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

навучэ́нец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. навучэ́нец навучэ́нцы
Р. навучэ́нца навучэ́нцаў
Д. навучэ́нцу навучэ́нцам
В. навучэ́нца навучэ́нцаў
Т. навучэ́нцам навучэ́нцамі
М. навучэ́нцу навучэ́нцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пратэсці́раваць сов. протести́ровать;

п. навучэ́нцаў — протести́ровать уча́щихся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

field trip [ˈfi:ldtrɪp] n.

1. экску́рсія навучэ́нцаў на прадпрые́мства, фе́рму і да т.п.

2. вытво́рчая пра́ктыка навучэ́нцаў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

паспяхо́васць, -і, ж.

1. гл. паспяховы.

2. Ступень засваення вучнямі ведаў.

Павысіць п.

Высокая п. навучэнцаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фо́рменка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (разм.).

Форменнае верхняе адзенне ў матросаў, навучэнцаў тэхнічных вучылішчаў і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

навучэ́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да навучэнца, навучэнцаў. Навучэнская моладзь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

aptitude [ˈæptɪtju:d] n. (for) здо́льнасць; зда́тнасць; схі́льнасць;

an aptitude test праве́рка здо́льнасцей навучэ́нцаў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вы́пуск, -у, мн. -і, -аў, м.

1. гл. выпусціць.

2. Група навучэнцаў, якія заканчваюць навучальную ўстанову адначасова.

Мінулагодні в.

3. Частка твора, выдадзеная асобна.

Раман у двух выпусках.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адмацава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны; зак., каго-што.

1. Зняць з уліку адкуль-н. (афіц.).

2. Скасаваць прымацаванне.

А. навучэнцаў.

|| незак. адмацо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. адмацава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)