Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
нава́лам, прысл.
1. Без парадку, кучай.
Ляжаць н.
2. Натоўпам, вялікай масай (разм.).
Лезці н.
3. У вялікай колькасці (разм.).
Грыбоў — н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
нава́ламнареч.
1. нава́лом, в нава́лку;
грузі́ць н. — грузи́ть нава́лом (в нава́лку);
2.прост. (много) нава́лом
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нава́лам, прысл.
1. Без парадку, кучай. У куце навалам ляжалі вінтоўкі.Новікаў.Узбоч дарогі, што аднекуль з-за пакрыўленых, замшэлых хмызоў падступала да аэрадрома, навалам ляжала вялікае каменне.М. Стральцоў.
2.Разм. Натоўпам, вялікай масай. [На левым флангу] былі лепшыя падыходы для немцаў, дык яны лезлі на партызанскія пазіцыі навалам.Кулакоўскі.
3.Разм. У вялікай колькасці. Застолле ў ляснічага багатае: смажанае, варанае — навалам.Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нава́лампрыслúnverpackt, háufenweise;
тава́р нава́ламкамерц lóse Wáre
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
нава́ломнареч.
1.нава́лам;
грузи́ть нава́лом грузі́ць нава́лам;
2.(много) прост.нава́лам, шмат.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нава́л, ‑у, м.
Куча чаго‑н. наваленага. Праз якую пару месяцаў калочкі дарожніка глыбока схаваліся пад навалам зямлі.Ракітны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Рэллю ’абы-як, навалам’ (ушацк.). Форма творнага склону ст.-рус.рѣль ’перакладзіна; насціл з бярвенняў’. У аснове семантыкі, відавочна, ляжыць прыкмета паверхні маставога насцілу, які звычайна робіцца з неабчасаных бярвенняў і таму бывае няроўным, гарбатым, што асацыіруецца з рэчамі, якія ляжаць у беспарадку, навалам (БЛ, 11, 1977, 74–75). Гл. яшчэ арэлі.