набіва́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. набіва́юся набіва́емся
2-я ас. набіва́ешся набіва́ецеся
3-я ас. набіва́ецца набіва́юцца
Прошлы час
м. набіва́ўся набіва́ліся
ж. набіва́лася
н. набіва́лася
Загадны лад
2-я ас. набіва́йся набіва́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час набіва́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

набіва́цца несов.

1. в разн. знач. набива́ться; (навязываться — ещё) напра́шиваться; см. набі́цца;

2. страд. набива́ться; прибива́ться; накола́чиваться; наса́живаться; заряжа́ться; намина́ться; напи́хиваться; см. набіва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

набіва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да набіцца.

2. Зал. да набіваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набіва́цца разм.

1. (сабрацца) sich ánsammeln;

у пако́й набі́лася шмат людзе́й das Zímmer war vóller Ménschen;

2. (навязвацца) sich áufdrängen;

◊

набіва́цца на знаёмства j-m séine Bekánntschaft áufdrängen;

набіва́цца да каго-н. у го́сці sich (selbst) bei j-m éinladen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

набі́цца, -б’ю́ся, -б’е́шся, -б’е́цца; -б’ёмся, -б’яце́ся, -б’ю́цца; -біся; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пранікнуць куды-н., запоўніць што-н. (пра пясок, пыл і пад.).

Снег набіўся за каўнер.

2. Сабрацца ў вялікай колькасці дзе-н. (разм.).

Многа народу набілася ў клуб.

3. Напрасіцца, навязацца (разм.).

Н. ў сябры.

|| незак. набіва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

набівацца, надаражацца □ вешацца на шыю

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

накола́чиваться страд. набіва́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

набі́цца гл. набівацца

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

набива́ться

1. (скопляться во множестве) набіва́цца;

2. (навязываться) разг. набіва́цца; (напрашиваться) напро́швацца;

3. страд. напіха́цца, напі́хвацца; напако́ўвацца; набіва́цца; напіра́цца; настрэ́львацца; нараза́цца; нако́лвацца; наму́львацца; см. набива́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

inflict [ɪnˈflɪkt] v. (on/upon)

1. нано́сіць (удар, рану і да т.п.)

2. навя́зваць (погляды); навя́звацца, набіва́цца;

I don’t wish to inflict myself on you. Я не хачу набівацца да вас.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)