набіва́цца разм.

1. (сабрацца) sich ánsammeln;

у пако́й набі́лася шмат людзе́й das Zímmer war vóller Ménschen;

2. (навязвацца) sich áufdrängen;

◊

набіва́цца на знаёмства j-m séine Bekánntschaft áufdrängen;

набіва́цца да каго-н. у го́сці sich (selbst) bei j-m éinladen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

набі́цца гл. набівацца

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

throw oneself at

накіда́цца, набіва́цца, напро́швацца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

inflict

[ɪnˈflɪkt]

v.t.

1) нано́сіць (уда́р); спрычыня́ць (боль)

2) навя́зваць; навя́звацца, набіва́цца

•

- inflict a penalty

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

impose

[ɪmˈpoʊz]

v.

1) навя́звацца, набіва́цца (на знаёмства)

2) абклада́ць (пада́ткамі, штра́фамі)

3) падсо́ўваць па-ашука́нску

•

- impose upon

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

obtrude

[əbˈtru:d]

v.

1) навя́зваць

Don’t obtrude your opinions on others — Не навя́звай свае́ по́гляды і́ншым

2) напро́швацца, набіва́цца (на знаёмства); урыва́цца, уме́швацца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ánhängen

*

I

vi (D)

1) трыма́цца (за каго-н., за што-н.)

2) быць адда́ным [ве́рным] (каму-н.)

II

1.

vt

1) ве́шаць, падве́шваць; начапля́ць

2) прыбаўля́ць

3) (j-m) навя́зваць (каму-н.)

j-m etw. ~ — памылко́ва прыпі́сваць каму́-н. што-н.

2.

vi (D)

1) быць уласці́вым

2) прытры́млівацца (чаго-н.)

einer Partéi ~ — быць прыхі́льнікам яко́й-н. па́ртыі

3.

(sich)

(an A) прыстава́ць, набіва́цца, навя́звацца (да каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)