міксі́ны

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. міксі́ны
Р. міксі́наў
Д. міксі́нам
В. міксі́наў
Т. міксі́намі
М. міксі́нах

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

міксі́ны, -наў ед. нет, зоол. микси́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

міксі́ны, ‑аў, мн.

Падклас бяссківічных пазваночных жывёл класа кругларотых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Міксіны (біял.) 6/120

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

міксіны

т. 10, с. 365

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

міксі́ны

(н.-лац. myxini, ад гр. myksa = слізь)

атрад агнатаў класа кругларотых; пашыраны ў морах, прамысловага значэння не маюць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

міксі́на

‘рыба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. міксі́на міксі́ны
Р. міксі́ны міксі́н
Д. міксі́не міксі́нам
В. міксі́ну міксі́н
Т. міксі́най
міксі́наю		 міксі́намі
М. міксі́не міксі́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рыбападо́бныя, ‑ых.

Ніжэйшыя водныя пазваночныя жывёліны, якія амаль вымерлі (у сучаснай фауне да іх адносяцца толькі міксіны і міногі).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ВО́СЕВЫ ШКІЛЕ́Т,

аддзел унутр. шкілета пазваночных. Прадстаўлены хордай, пазванкамі і рэбрамі. У кругларотых (міногі, міксіны) і некат. рыб хорда захоўваецца пажыццёва, у большасці пазваночных яна ў працэсе антагенезу выціскаецца целамі пазванкоў. У рыб восевы шкілет прадстаўлены храстковым або касцявым пазваночнікам, што раздзелены на тулаўны і хваставы аддзелы; у наземных пазваночных ён мае шыйны, грудны, паяснічны, крыжавы, рухомы хвастцовы аддзелы.

т. 4, с. 275

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)