мяшо́к, -шка́, мн. -шкі́, -шко́ў, м.
1. Тое, што і мех¹ (у 1 знач.).
М. з мукой.
Залаты м. (перан.: пра вельмі багатага чалавека).
2. Тое, што і мех¹ (у 2 знач.).
М. аўса.
3. перан. Поўнае акружэнне войскамі праціўніка.
Апынуцца ў мяшку.
4. Прыстасаванне ў жывёл і раслін для змяшчэння чаго-н. (спец.).
Зародкавы м.
Зашчочныя мяшкі.
5. перан. Аб непаваротлівым, нязграбным або някемлівым чалавеку (разм.).
|| памянш. мяшо́чак, -чка, мн. -чкі, -чкаў, м. і мяшэ́чак, -чка, мн. -чкі, -чкаў, м. (да 1, 2 і 4 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
мяшо́к, -шка́ м.
1. мешо́к; (из рогожи, бумаги) кулёк, куль;
2. (мера) мешо́к;
м. бу́льбы — мешо́к карто́феля;
3. перен., разг. (о неповоротливом человеке) мешо́к;
4. перен. (полное окружение войсковых частей) мешо́к, котёл;
◊ ~шкі́ пад вача́мі — мешки́ под глаза́ми;
купі́ць ката́ ў ~шку́ — купи́ть кота́ в мешке́;
каме́нны м. — ка́менный мешо́к;
шы́ла ў ~шку́ не схава́еш — посл. ши́ла в мешке́ не утаи́шь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
мяшо́к, ‑шка, м.
1. Тое, што і мех 1 (у 1 знач.). Мяшкоў не хапіла, каб сабраць, звезці з поля тыя жоўтыя, сакавітыя пачаткі, якія вырасціла дружнае звяно. Бялевіч. // Невялікі мех. Рэчавы мяшок. Парашутны мяшок.
2. Тое, што і мех 1 (у 2 знач.). Прывезлі [парабкі] з млына воз мліва пудоў з дваццаць — чатыры мяшкі. Бядуля.
3. перан. Разм. Аб непаваротлівым, нязграбным або някемлівым чалавеку.
4. Спец. Поўнае акружэнне войска праціўніка. Праз некалькі дзён немцы блакіравалі ўвесь раён. У мяшку апынулася ўся брыгада Стронгіна. Гурскі.
5. Спец. Прыстасаванне ў жывёл і раслін для змяшчэння чаго‑н. Паветраны мяшок. Зародкавы мяшок.
•••
Залаты мяшок — пра вельмі багатага чалавека.
Каменны мяшок — цесная нізкая турэмная камера, у якой цяжка выцягнуцца на ўвесь рост, а таксама турма наогул.
Купіць ката ў мяшку гл. купіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мяшо́к м
1. Sack m -(e)s, Säcke; Béutel m -s, -;
рэ́чавы [пахо́дны] мяшо́к Torníster m -s, -, Rúcksack m;
турысты́чны мяшо́к Campingbeutel [´kɛm-] m;
2. перан разм (пра чалавека) Tölpel m -s, -, Tóllpatsch m -(e)s, -e;
◊ залаты́ мяшо́к Géldsack m -(e)s, -säcke;
купі́ць ката́ ў мяшку́ die Kátze im Sack káufen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Мяшок ’мех’ (ТСБМ, Яруш.). Да мех (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
мяшок, мех; ворак (абл.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
ка́йстра, -ы, мн. -ы, -аў, ж.
Торба, заплечны мяшок.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
худы́², -а́я, -о́е (разм.).
1. Дрэнны.
Худая зямля.
2. Дзіравы, стары.
Х. мяшок.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
запле́чны, -ая, -ае.
Які знаходзіцца за плячамі.
З. мяшок.
◊
Заплечных спраў майстар (уст, неадабр.) — кат.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
kitbag [ˈkɪtbæg] n. BrE рэ́чавы мяшо́к
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)