мяле́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -е́е; незак.

Рабіцца мелкім (у 1 знач.), неглыбокім.

Летам рака мялее.

|| зак. абмяле́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -е́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мяле́ць

дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. мяле́е мяле́юць
Прошлы час
м. мяле́ў мяле́лі
ж. мяле́ла
н. мяле́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час мяле́ючы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мяле́ць несов. (о реке и т.п.) меле́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мяле́ць, ‑ее; незак.

Рабіцца мелкім, неглыбокім (пра вадаёмы). Рэчка мялела з кожным годам, на вачах у людзей. Шамякін. Улетку вада выпараецца, азярцо мялее, зарастае аерам і трыснягом. Рунец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мяле́ць (пра раку) seicht wérden; versánden vi (s) (заносіцца пяском)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Мяле́ць ’рабіцца мелкім, неглыбокім’ (ТСБМ). Да ме́лкі (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

абмяле́ць гл. мялець.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обмелева́ть несов. мяле́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мяльчэ́ць несов., см. мяле́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

меле́ть несов. мяле́ць, мяльчэ́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)