му́лісты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
му́лісты |
му́лістая |
му́лістае |
му́лістыя |
| Р. |
му́лістага |
му́лістай му́лістае |
му́лістага |
му́лістых |
| Д. |
му́лістаму |
му́лістай |
му́лістаму |
му́лістым |
| В. |
му́лісты (неадуш.) му́лістага (адуш.) |
му́лістую |
му́лістае |
му́лістыя (неадуш.) му́лістых (адуш.) |
| Т. |
му́лістым |
му́лістай му́лістаю |
му́лістым |
му́лістымі |
| М. |
му́лістым |
му́лістай |
му́лістым |
му́лістых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
silty [ˈsɪlti] adj. гле́істы, гле́йкі, му́лісты;
silty rocks гле́ істыя ска́лы
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Му́лкі 1 ’цвёрды, цяжкі, невыносны’, ’які муляе’ (ТСБМ, Нас., Грыг., Яруш., Гарэц., Касп., Сцяшк., Янк. 1-2; Шат., Бяльк., Растарг., Ян.; КЭС, лаг.). Да му́ліць (гл.).
Му́лкі 2 ’ілісты’, ’які аплывае, апаўзае’, гродз. му́лісты ’тс’ (Др.-Падб., Сл. ПЗБ). Да мул 1 (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)