Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
мо́кнуць, -ну, -неш, -не; мок, -кла; -ні; незак.
1. Станавіцца мокрым, вільготным.
М. пад дажджом.
2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Псавацца ад празмернай вільгаці.
Сена мокне.
3. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Ляжаць у вадзе або іншай вадкасці для набыцця пэўных якасцей.
Лён мокне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мо́кнуцьнесов., в разн. знач. мо́кнуть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мо́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. мок, мокла; незак.
1. Станавіцца мокрым, вільготным; намакаць. Каля панурага старажытнага будынка караля мок пад дажджом маршчыністы стары.., зазываючы паесці гарачых сасісак.Мележ.З бярозы цурком палілася вада, мокла вопратка.Пташнікаў.
2.(1і2ас.неўжыв.). Псавацца ад празмернай вільгаці. Дошкі Грачоў прывёз для новых сенцаў, і частку іх склаў у двары, пад сцяной хлеўчука. Частку, каб не моклі, перацягаў на гарышча.Ракітны.
3.(1і2ас.неўжыв.). Ляжаць у вадзе або іншай вадкасці для набыцця новых якасцей. У цэбры ля студні мокла лаза.Пестрак.Ну, што, здаецца, кусок дрэва, Той чорны дуб, што ў рэчцы мок, А вось жа выйшаў кад[а]ўбок, Майстэрства дзіва.Колас.
•••
Мокнуць у гарэлцы — многа і часта піць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мо́кнуць
1. nass wérden;
2. (ляжаць у вадкасці) wéichen vi, éingeweicht wérden
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Мокнуць ’станавіцца мокрым, вільготным’, ’псавацца ад празмернай вільгаці’, ’ляжаць у вадкасці’ (ТСБМ, Яруш.). Укр.мо́кнути, рус.мо́кнуть, ц.-слав.мокнѫти, польск.moknąć, в.-луж.moknyć, чэш.moknouti, славац.moknúť. Паўн.-слав.moknǫti. Параўн. літ.makė́ti ’ўступіць у гразь’, maknóti ’брысці па гразі’, ’мясіць гразь’, лат.maknît ’ісці па балоце’, гл. літ.makonė ’лужа’, лат.makņa ’балота, багністае месца’.