мло́сна, безас., у знач. вык.

Нядобра, моташна.

Яму стала м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мло́сна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
мло́сна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мло́сна в знач. безл. сказ. то́шно, ду́рно;

яму́ ста́ла м. — ему́ ста́ло то́шно (ду́рно)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мло́сна, безас. у знач. вык.

Нядобра, моташна. Адчуўшы, што яму млосна, Максім Сцяпанавіч выйшаў на ганак і сеў проста на прыступку. Карпаў. Неяк раз на занятках па гімнастыцы ў школе Бобу зрабілася млосна, і ён страціў прытомнасць. Гарбук.

•••

Чарцям млосна (будзе, стане) — пра што‑н. такое, што выходзіць за межы звычайнага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мло́сна (моташна) безас.:

мне мло́сна mir ist übel [schlecht]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мо́ташна, безас., у знач. вык., каму.

1. Млосна, нядобра (пра стан здароўя).

2. перан. Агідна, прыкра.

Слухаць м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

маты́ль, -я́, мн. -і́, -ёў, м.

1. Тое, што і матылёк.

2. Лічынка камара, якая служыць прынадай пры лоўлі ры́бы, а таксама кормам для акварыумных рыб.

◊

Матылі ў вачах (разм.) — пра мігценне перад вачамі, калі становіцца млосна, дрэнна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

słabo

1. слаба;

2. кепска; млосна;

słabo mi — мне кепска (млосна)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

мло́сны (які сябе млосна пачувае) entkräftet, geschwächt; (прыкры) verdríeßlich, ärgerlich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

mdło

1. моташна, млосна;

2. цьмяна;

mdło jest komu — каму млосна (моташна); каго нудзіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)