па-маста́цку

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
па-маста́цку - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

па-маста́цку нареч.

1. худо́жественно;

2. иску́сно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

худо́жественно нареч. па-маста́цку;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цудадзе́й, -я, мн. -і, -яў, м.

Вялікі майстар сваёй справы; той, хто ўмела, па-мастацку валодае чым-н.

А які ён на кухні ц.!

|| ж. цудадзе́йка, -і, ДМ -йцы, мн. -і, -дзе́ек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Адца́цкаць ’апрацаваць рэч па-мастацку’ (КЭС, лаг.). Гл. цацка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мімі́ст, ‑а, М ‑спе, м.

1. Акцёр, які па-мастацку валодае мімікай.

2. Акцёр, які ўдзельнічае ў мімічных сцэнах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

recite

[rɪˈsaɪt]

v.t.

1) падрабя́зна раска́зваць, пералі́чваць

2) дэклямава́ць, па-маста́цку чыта́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

kunsztownie

па-мастацку; па-майстэрску

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

recytować

незак. чытаць па-мастацку

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

иску́сно нареч.

1. уме́ла; па-майстэ́рску;

2. па-маста́цку; па-майстэ́рску; адмысло́ва; см. иску́сный;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)