ма́рнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. ма́рнасць
Р. ма́рнасці
Д. ма́рнасці
В. ма́рнасць
Т. ма́рнасцю
М. ма́рнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ма́рнасць ж. тще́тность, беспло́дность

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́рнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць марнага (у 1 знач.). І маці, і сын нібы загадзя бачылі парнасць спрэчак і не вельмі стараліся ўсчын[а]ць іх. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ма́рнасць ж Vergéblichkeit f -; Nútzlosigkeit f -; Frúchtlosigkeit f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ма́рны, -ая, -ае.

1. Дарэмны, бескарысны.

Марныя намаганні.

2. Змарнелы, чэзлы, худасочны.

М. конік той ледзь цягне.

|| наз. ма́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Ма́рнасць ’несвядомая, нячыстая сіла’ (слуц., Шн. 3) у выразе: марнасць яго ісці к той дзеўцы ця́гня. Да мара́ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дарэ́мнасць, ‑і, ж.

Марнасць, бескарыснасць. Дарэмнасць спроб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

futility [fju:ˈtɪləti] n. ма́рнасць, дарэ́мнасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бясплённасць, ‑і, ж.

Уласцівасць бясплённага; адсутнасць плённасці, плёну; марнасць, безвыніковасць. Бясплённасць пошукаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тщета́ книжн., уст. ма́рнасць, -ці ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)