маргары́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. маргары́н
Р. маргары́ну
Д. маргары́ну
В. маргары́н
Т. маргары́нам
М. маргары́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

маргары́н, -у, м.

Харчовы тлушч, які атрымліваюць з сумесі раслінных і жывёльных тлушчаў.

|| прым. маргары́навы, -ая, -ае.

М. завод.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

маргары́н, -ну м. маргари́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

маргары́н, ‑у, м.

Харчовы тлушч, які атрымліваюць з сумесі алею і жывёльных тлушчаў. Стол быў небагаты — тонкія скрылікі каўбасы на талерцы, падсмажаная на маргарыне бульба, крупнік, запраўлены кансервамі. Хадкевіч.

[Фр. margarine.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маргарын

т. 10, с. 107

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

маргары́н м кул Margaríne f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

маргары́н

(фр. marganne, ад гр. margaron = перл, жэмчуг)

харчовы прадукт з сумесі жывёльнага тлушчу, алею, малака, араматычных рэчываў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Маргары́н ’харчовы тлушч — сумесь алею і жывёльных тлушчаў’ (ТСБМ). З рус. маргари́н ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 79), якое са ст.-ням. Margarin < франц. margarine < ст.-грэч. μάργαρον, μαργαρίτος ’перл, жэмчуг’, да якога маргарын падобны колерам.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

маргари́н маргары́н, -ну м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

margarine [ˌmɑ:dʒəˈri:n] n. маргары́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)