1.
2. Які адпавядае правілам маралі, якому ўласціва высокая мараль.
3. Звязаны з унутранымі, душэўнымі перажываннямі.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
1.
2. Які адпавядае правілам маралі, якому ўласціва высокая мараль.
3. Звязаны з унутранымі, душэўнымі перажываннямі.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прыметнік, якасны
| мара́льная | мара́льнае | мара́льныя | ||
| мара́льнага | мара́льнай мара́льнае |
мара́льнага | мара́льных | |
| мара́льнаму | мара́льнай | мара́льнаму | мара́льным | |
мара́льнага ( |
мара́льную | мара́льнае | мара́льныя ( мара́льных ( |
|
| мара́льным | мара́льнай мара́льнаю |
мара́льным | мара́льнымі | |
| мара́льным | мара́льнай | мара́льным | мара́льных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
прыметнік, адносны
| мара́льная | мара́льнае | мара́льныя | ||
| мара́льнага | мара́льнай мара́льнае |
мара́льнага | мара́льных | |
| мара́льнаму | мара́льнай | мара́льнаму | мара́льным | |
мара́льнага ( |
мара́льную | мара́льнае | мара́льныя ( мара́льных ( |
|
| мара́льным | мара́льнай мара́льнаю |
мара́льным | мара́льнымі | |
| мара́льным | мара́льнай | мара́льным | мара́льных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1. Які мае адносіны да маралі.
2. Які адпавядае правілам маралі, якому ўласціва высокая мараль.
3. Звязаны з унутранымі, духоўнымі перажываннямі чалавека.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мара́ль, -і,
1. Сукупнасць прынцыпаў і норм паводзін людзей між сабой і ў адносінах да грамадства.
2. Лагічны павучальны вывад з чаго
3. Павучанне, натацыя (
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
(
1) які мае адносны да маралі, адпавядае правілам паводзін у грамадстве (
2) звязаны з духоўнымі перажываннямі чалавека (
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
мара́льна
мара́льная адка́знасць morálische Verántwortung;
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
(
1) які мае адносіны да маралі, адпавядае правілам паводзін у грамадстве (
2) звязаны з духоўнымі перажываннямі чалавека (
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
сацыяльна-
прыметнік, адносны
| сацыяльна- |
сацыяльна-маральная | сацыяльна-маральнае | сацыяльна-маральныя | |
| сацыяльна-маральнага | сацыяльна-маральнай сацыяльна-маральнае |
сацыяльна-маральнага | сацыяльна-маральных | |
| сацыяльна-маральнаму | сацыяльна-маральнай | сацыяльна-маральнаму | сацыяльна-маральным | |
| сацыяльна- сацыяльна-маральнага |
сацыяльна-маральную | сацыяльна-маральнае | сацыяльна-маральныя | |
| сацыяльна-маральным | сацыяльна-маральнай сацыяльна-маральнаю |
сацыяльна-маральным | сацыяльна-маральнымі | |
| сацыяльна-маральным | сацыяльна-маральнай | сацыяльна-маральным | сацыяльна-маральных | |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)