мара́ль, -і, ж.

1. Сукупнасць прынцыпаў і норм паводзін людзей між сабой і ў адносінах да грамадства. Чалавек высокай маралі.

2. Лагічны павучальны вывад з чаго-н. М. байкі.

3. Павучанне, натацыя (разм.). Чытаць м.

|| прым. мара́льны, -ая, -ае (да 1 знач.). М. кодэкс.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)