манікю́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. манікю́рка манікю́ркі
Р. манікю́ркі манікю́рак
Д. манікю́рцы манікю́ркам
В. манікю́рку манікю́рак
Т. манікю́ркай
манікю́ркаю		 манікю́ркамі
М. манікю́рцы манікю́рках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

манікю́рка ж., разг. маникю́рша

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

манікю́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Спецыялістка па манікюру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маникю́рша манікю́рка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

manikiurzystka

ж. манікюрка, манікюрша

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)