мано́метр

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мано́метр мано́метры
Р. мано́метра мано́метраў
Д. мано́метру мано́метрам
В. мано́метр мано́метры
Т. мано́метрам мано́метрамі
М. мано́метры мано́метрах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мано́метр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прылада для вымярэння ціску вадкасці або газу.

|| прым. манаметры́чны, -ая, -ае і мано́метравы, -ая, -ае.

Манаметрычныя вымярэнні.

Манометравы завод.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мано́метр м., тех. мано́метр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мано́метр техн. мано́метр, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мано́метр, ‑а, м.

Прылада для вымярэння ціску вадкасці або газу ў замкнёнай прасторы.

[Ад грэч. manós — рэдкі, не шчыльны і metreō — вымяраю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Манометр 2/608; 3/196; 6/617; 10/252; 11/104

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

манометр

т. 10, с. 85

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

мано́метр м. фіз. Manométer n -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мано́метр

(ад гр. manos = рэдкі + -метр)

прылада для вымярэння ціску вадкасцей і газаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дыферэнцыяльны манометр

т. 6, с. 300

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)