назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| маны́ | |
| мане́ | |
| ману́ | |
| мано́й мано́ю |
|
| мане́ |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| маны́ | |
| мане́ | |
| ману́ | |
| мано́й мано́ю |
|
| мане́ |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Хлусня, няпраўда.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Наўмыснае скажэнне праўды, ісціны; няпраўда, хлусня.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
мона-,
(ад
першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцці «адно», «адзіна».
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
мона... (а таксама
Першая састаўная частка складаных слоў са
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)