Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
мале́часобир., ж. мелюзга́, мелкота́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мале́ча, ‑ы, ж.
Разм.
1.зб. Маленькія дзеці, жывыя істоты; драбната, драбяза. Малеча і старыя.. з дня ў дзень снавалі па лесе з лазовымі каробкамі і кошыкамі.Мележ.У школе дзевяцікласнікі не вельмі сябравалі з сямікласнікамі. Лічылі сямікласнікаў малечай.Арабей.Дзятлава малеча ў голым дупле на пацярусе і стружках вырастае.Клышка.
2. Маленькае дзіця, дзіцяня. Але глядзі, чаму не спіць малеча? Чаму з калыскі цягне ручаняткі?Дзяргай.Пашчыпваючы свае, яшчэ не па гадах залацістыя вусы, .. [конюх] гаварыў замілавана: — Малеча... А які конь, брат, вырасце!Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мале́чажразм
1. Wínzling m -s, -e, kléines Geschöpf; Zwerg m -(e)s, -e;
2. Kléine (sub) m, f -n, -n, Kléinchen n -s, -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Мале́ча ’маленькія дзеці, жывыя істоты’, ’драбната, драбяза’, ’дзіцяня’ (ТСБМ, Янк. 1, Сцяшк., Нас., Бяльк., Растарг.), ’чалавек нізкага росту’ (Растарг.). Укр.мале́ча ’малыя дзеці’, рус.мале́ча: смал. ’дзіця’, славен.malȏča ’дробязь’, серб.-харв.мало̀ћа ’малая колькасць’. Трубачоў (Проспект, 59–61) дапускае праблематычнасць пры ўзвядзенні гэтых форм да прасл.malotja; магчыма, ‑otja > ‑etja (?). Да малы́ (гл.).