Той, хто малоціць (у 1
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Той, хто малоціць (у 1
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| малацьбіты́ | ||
| малацьбіта́ | малацьбіто́ў | |
| малацьбіту́ | малацьбіта́м | |
| малацьбіта́ | малацьбіто́ў | |
| малацьбіто́м | малацьбіта́мі | |
| малацьбіце́ | малацьбіта́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Той, хто малоціць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
молоти́льщик
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Малата́р ’
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
thresher
1)
2) малата́рня
3) від аку́лы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
*Малата́рнік, молота́рнік ’
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
thrasher
1) той, хто б’е або́ мало́ціць;
2) малата́рня
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)