малале́тні, -яя, -яе.

Якому нямнога год, дзіцячага ўзросту.

М. сын.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

малале́тні

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. малале́тні малале́тняя малале́тняе малале́тнія
Р. малале́тняга малале́тняй
малале́тняе		 малале́тняга малале́тніх
Д. малале́тняму малале́тняй малале́тняму малале́тнім
В. малале́тні (неадуш.)
малале́тняга (адуш.)		 малале́тнюю малале́тняе малале́тнія (неадуш.)
малале́тніх (адуш.)
Т. малале́тнім малале́тняй
малале́тняю		 малале́тнім малале́тнімі
М. малале́тнім малале́тняй малале́тнім малале́тніх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

малале́тні

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. малале́тні малале́тнія
Р. малале́тняга малале́тніх
Д. малале́тняму малале́тнім
В. малале́тняга малале́тніх
Т. малале́тнім малале́тнімі
М. малале́тнім малале́тніх

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

малале́тні

1. прил. малоле́тний;

2. в знач. сущ. малоле́тний

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

малале́тні, ‑яя, ‑яе.

Якому нямнога год ад роду. Малалетні сведка. // Які знаходзіцца ў дзіцячым узросце. Свеціць месяц паўночны Па сон малалетняга сына. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малале́тні mínderjährig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

малоле́тний

1. прил. малале́тні;

2. сущ. малале́тні, -няга м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

delinquent [dɪˈlɪŋkwənt] n. правапаруша́льнік;

a juvenile delinquent малале́тні правапаруша́льнік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

małoletni

малалетні

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

мале́нькі, -ая, -ае.

1. Нязначны па велічыні, памерах, колькасці.

Маленькая хатка.

М. мароз.

М. атрад.

2. Нязначны, які не мае істотнага значэння.

Маленькія непрыемнасці.

3. Тое, што і малалетні.

Любіць сваіх маленькіх (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)