маладня́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. маладня́к
Р. маладняку́
Д. маладняку́
В. маладня́к
Т. маладняко́м
М. маладняку́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

маладня́к, -у́, м.

1. Маладыя жывёлы, птушкі.

Калгасны м.

2. Малады лес.

Грыбы ў маладняку яшчэ не раслі.

3. Маладыя людзі, моладзь (разм.).

Дарослыя глядзелі, як весяліўся м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

маладня́к, -ку́ м.

1. в разн. знач. молодня́к; (о лесе — ещё) подро́ст;

2. собир., разг. (потомство, молодое поколение) молодня́к, по́росль ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

маладня́к, ‑у, м.

1. Маладыя жывёлы, птушкі. Яны, пяцікласнікі, узялі шэфства над калгасным маладняком, будуць жарабят даглядаць. Курто.

2. Малады лес. Дрэвы растуць, імкнуцца да сонца, дасягаюць нябачных памераў, старэюць, падаюць і трухлеюць, уступаючы сваё месца маладняку. В. Вольскі.

3. зб. Разм. Маладыя людзі, моладзь. Нас не любяць, нас баяцца Поп кудлаты і кулак, Бо рашыў за працу ўзяцца Камсамольска маладняк. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

«Маладняк» (час.) 2/119; 6/324, 395, 562, 563

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

«Маладняк» (арг-цыя пісьменнікаў) 1/238, 270; 2/33, 220, 362, 511; 3/356; 6/449, 562—563; 7/299; 8/499, 577, 640; 11/202, 209; 12/552

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

«Маладняк»,

літаратурна-мастацкі часопіс.

т. 9, с. 555

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

«Маладняк»,

аб’яднанне беларускіх пісьменнікаў у 1923-1928.

т. 9, с. 555

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

маладняк м.

1. (маладыя жывёлы, птушкі) Jngtiere pl; Jngvieh n -(e)s (скаціна); Jngvögel pl (птушкі); Jngwild n -es (дзічына);

2. (лес) Jngholz n -es; Jngwald m -es, -wälder;

3. разм. (моладзь) jnge Lute, Jgend f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Маладня́к, маладня́х, молодняк ’маладыя жывёлы, птушкі’, ’малады лес да прачысткі’, ’маладыя пчолы’, ’моладзь’ (ТСБМ, Шат., Касп., Анох., ТС, Сл. ПЗБ, Яруш.). Укр. молодня́к, рус. молодня́к, молодня́г. Усх.-славянскае. Да малады́ (гл.). Аб суфіксе ‑няк гл. Сцяцко, Афікс. наз., 118–119.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)