мазгаўня́, ж. (разм., груб.).
Галава.
М. не варыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мазгаўня́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
мазгаўня́ |
| Р. |
мазгаўні́ |
| Д. |
мазгаўні́ |
| В. |
мазгаўню́ |
| Т. |
мазгаўнёй
мазгаўнёю |
| М. |
мазгаўні́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
мазгаўня́ ж., пренебр. башка́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мазгаўня́, ‑і, ж.
Разм. груб. Галава. І хрысціць кулак мазгаўню цвердалобую. Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мазгаўня́ ж. разм. пагард. Bírne f -, -n, Rübe f -, -n, Kopf m -(e)s, Köpfe, Schädel m -s, -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Мазгаўня́, мазгаўня́, мозгоўне́, маскаўня́ ’галава’ (Нас., ТСБМ, Грыг., Шат., Касп., Мат. Гом., драг. КЭС, докш. Янк. Мат., Бір. Дзярж., Мат. Маг., Сл. ПЗБ), укр. мізко́вня, польск. mózgownica ’тс’. Утворана ад прыметніка мазгавы́ пры дапамозе суфікса ‑ня (< ‑ьnʼa).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
башка́ прост. галава́, -вы́ ж.; мазгаўня́, -ні́ ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
noddle [ˈnɒdl] n. infml, dated кацяло́к, мазгаўня́, мазгі́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
mózgownica
ж. жарт. мазгаўня
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
*Мазкаўто́ўня, мозгото́ўня, мошкотоўня ’галава’ (ТС). У выніку кантамінацыі лексем мазгатня́ і мазгаўня (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)