Мазалі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Мазалі́
Р. Мазалё́ў
Д. Мазаля́м
В. Мазалі́
Т. Мазаля́мі
М. Мазаля́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Мазалі (в.) 6/532; 9/331

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

мазо́ль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мазо́ль мазалі́
Р. мазаля́ мазалёў
Д. мазалю́ мазаля́м
В. мазо́ль мазалі́
Т. мазалём мазаля́мі
М. мазалі́ мазаля́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

усхапі́цца, -хаплю́ся, -хо́пішся, -хо́піцца; зак.

1. Хуткім рухам падняцца з месца.

У. з крэсла.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Хутка і нечакана пачацца.

Пасля адлігі ўсхапіўся мароз.

Усхапілася полымя.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Нечакана ўтварыцца, з’явіцца (пра мазалі, прышчы і пад.).

Усхапіліся крывавыя мазалі.

|| незак. усхо́плівацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

панаганя́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; зак.

1. каго-чаго. Нагнаць, сабраць у адным месцы многа каго-, чаго-н.

П. жывёлы на бойню.

П. лодак у бухту.

2. што. Нацерці (пра мазалі).

П. мазалі на руках.

3. што. Набіваючы, насадзіць на што-н. усё, многае.

П. абручы на бочку.

4. чаго. Увагнаць многа чаго-н. куды-н.

П. цвікоў у сцяну.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ма́заць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ма́жу ма́жам
2-я ас. ма́жаш ма́жаце
3-я ас. ма́жа ма́жуць
Прошлы час
м. ма́заў ма́залі
ж. ма́зала
н. ма́зала
Загадны лад
2-я ас. ма́ж ма́жце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ма́жучы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

панаціска́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

1. чаго. Выціснуць чаго‑н. у якой‑н. колькасці. Панаціскаць соку з ягад.

2. што. Разм. Нацерці на чым‑н. (мазалі). Панаціскаць мазалі на руках.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мазо́ліць, -лю, -ліш, -ліць; незак., што (разм.).

Націраць мазалі доўгай работай або хадзьбой.

М. рукі.

◊

Мазоліць вочы каму (разм.) — дакучаць, назаляць пастаяннай прысутнасцю.

Мазоліць язык (разм.) — упустую гаварыць.

|| зак. памазо́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

няма́заны, ‑ая, ‑ае.

Такі, які не мазалі, не змазвалі. Нямазаныя колы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Набі́льніцы (наЫІпісу) ’пухіры на нагах, апрэласці’ (ваўкав., Арх. Федар.). Да набіваць, параўн. набіць мазалі, набой ’тс’ і г. д.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)