маго́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. маго́т маго́ты
Р. маго́та маго́таў
Д. маго́ту маго́там
В. маго́та маго́таў
Т. маго́там маго́тамі
М. маго́це маго́тах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

маго́т зоол. маго́т, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

маго́т

(фр. magot)

бясхвостая малпа роду макак, якая сустракаецца ў Паўн.-Зах. Афрыцы і ў Еўропе (каля Гібралтара).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

маго́, нескл. і маго́т, ‑а, М ‑гоце, м.

Бясхвостая малпа, якая лёгка прыручаецца; водзіцца ў паўночна-заходняй Афрыцы.

[Фр. magot.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)