маго́, нескл. і маго́т, ‑а, М ‑гоце, м.

Бясхвостая малпа, якая лёгка прыручаецца; водзіцца ў паўночна-заходняй Афрыцы.

[Фр. magot.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)