Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
магары́ч, -у́, м. (разм.).
Пачастунак, які наладжвае той, хто атрымаў прыбытак у сувязі з выгаднай здзелкай.
Паставіць м.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
магары́ч, -чу́м., прост.магары́ч
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
магары́чпрост.магары́ч, -чу́м., бары́ш, -шу́м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
магары́ч, ‑у, м.
Разм. Пачастунак, які наладжвае той, хто атрымаў прыбытак ад якой‑н. здзелкі. — Матруна, і табе пісьмо! — крыкнула ў расчыненае акно Гэлька. — Магарыч піць пасля зайду!Марціновіч.
[Ад санскр. mahārig — выдаткі.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
магары́чмразм Bewírtung f -; Geschénk -(e)s, -e (bei Abschluss eines Geschäftes); Éinstand m -(e)s (пачастунак з нагоды паступлення на працу);
паста́віць магары́ч séinen Éinstand gében*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
магары́ч
(цюрк. mahārig, ад ар. māharig)
пачастунак з выпадку заключэння выгаднай здзелкі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Магары́ч, магары́ш ’пачастунак асобы, якая атрымала прыбытак ад здзелкі’ (Нас., ТСБМ, Шпіл., Растарг., ТС), ’барыш’ (Нас.), ’аплата слугам за год’ (Чач.), магары́чнік ’асоба, якая любіць піць на барышах’, ’зводнік’ (Нас.). Ст.-бел.могоричъ ’магарыч’ (1598 г.), могаричникъ (1539 г.). Рус.могоры́ч, магары́ч, арэнб.магара́ ’падарунак’, укр.могори́ч, могри́ч ’пачастунак’, ст.-рус.могорьць (1496 г.). Праз рус. мову запазычана з цюрк. < араб.maḫārij ’выдаткі’ (Гл. Корш, AfslPh, 9, 654; Бернекер, 2, 67; Фасмер, 2, 635; Булыка, Запазыч., 205). Насовіч (287) памылкова з літ.magariczy ’выпіўка пасля торгу’.