лі́хтар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. лі́хтар лі́хтары
Р. лі́хтара лі́хтараў
Д. лі́хтару лі́хтарам
В. лі́хтар лі́хтары
Т. лі́хтарам лі́хтарамі
М. лі́хтары лі́хтарах

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ліхта́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ліхта́р ліхтары́
Р. ліхтара́ ліхтаро́ў
Д. ліхтару́ ліхтара́м
В. ліхта́р ліхтары́
Т. ліхтаро́м ліхтара́мі
М. ліхтары́ ліхтара́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

лі́хтар, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Грузавое несамаходнае судна, прызначанае для пагрузкі і разгрузкі вялікіх суднаў ці мясцовых перавозак.

|| прым. лі́хтарны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ліхта́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Асвятляльны прыбор у выглядзе шклянога футарала.

Вулічны л.

Электрычны л.

2. Шкляны праём у даху, а таксама зашклёны выступ у будынку.

3. Сіняк, кровападцёк пад вокам (разм.).

|| памянш. ліхта́рык, -а, мн. -і, -аў, м. (да 1 і 2 знач.).

|| прым. ліхта́рны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ліхта́р, -ра́ м. фона́рь;

ву́лічны л. — у́личный фона́рь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ліхта́р, ‑а́, м.

1. Асвятляльны прыбор з крыніцай святла ў шкляным шары або футарале са шклянымі сценкамі. Вулічны ліхтар. Электрычны ліхтар. □ Вільготны туман засцілаў вуліцы, і ў ім цьмяна свяціліся ліхтары. Хадкевіч. Міканор Іванавіч апрануў ватоўку і пачаў запраўляць ліхтар. Даніленка.

2. перан. Разм. Сіняк, кровападцёк (на твары, пад вокам). Пераноссе распухла і пасінела, а пад вачыма з’явіліся страшныя фіялетавыя «ліхтары». Карпюк.

3. Шкляны праём у даху для натуральная асвятлення памяшкання (звычайна прамысловага), а таксама зашклёны выступ у будынку.

[Ад ням. Licht — святло.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліхтар

т. 9, с. 322

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

лі́хтар​I м марск Léichter m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ліхта́р​II м

1. Latérne f -, -n; Lámpe f -, -n; Léuchte f -, -n (свяцільня); Licht n -(e)s, -er (на паравозе, караблі, на беразе);

чаро́ўны ліхта́р Latérna mágica f -, -nae [-nɛ]; -cae [-kɛ];

за́дні ліхта́р аўта Rücklicht n, Schlússleuchte f -, -n, Schlússlicht n; фота Dúnkelkammerlampe f;

2. разм (сіняк) Véilchen n -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ліхта́р

(польск. lichtarz, ад с.-вням. liuhtaere)

род лямпы з закрытым шклом для асвятлення двароў, вуліц і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)