Verbum

анлайнавы слоўнік

Лісоў І. І. 6/386

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

лі́с

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	лі́с	лісы́
Р.	лі́са	лісо́ў
Д.	лі́су	ліса́м
В.	лі́са	лісо́ў
Т.	лі́сам	ліса́мі
М.	лі́се	ліса́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ліся́тнік, ‑а, м.

Гадавальнік для лісоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брэх, ‑у, м.

Характэрныя для сабак, лісоў і некаторых іншых звяроў гукі. Заўважыўшы людзей і нарабіўшы брэху, з-пад хаты выбег пярэсты цыбаты сабака. Адамчык. З задумы лесніка вывеў брэх незнаёмага сабакі. Шчарбатаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

алярыёз

(ад алярыя)

глісная хвароба сабак, ваўкоў, лісоў і іншых сабачых, якая выклікаецца алярыяй.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бе́ркут

(цюрк. bürküt)

драпежная птушка сям. ястрабіных; выкарыстоўваецца для палявання на лісоў і зайцоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

таксака́ра

(н.-лац. toxocara)

гельмінт класа нематодаў паразітуе ў тонкім кішэчніку сабак, лісоў, пясцоў, кошак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

аля́рыя

(н.-лац. alaria)

гельмінт класа смактуноў; паразітуе ў кішэчніку лісоў, сабак, ваўкоў, пясцоў, янотападобных сабак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мезацэстаідзі́ды

(н.-лац. mesocestoididae)

сямейства гельмінтаў класа цэстодаў, якія паразітуюць у тонкім кішэчніку ваўкоў, лісоў, куніц, сабак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

АКАНТАЦЭФАЛЁЗЫ,

інвазійныя захворванні (гельмінтозы) жывёл, зрэдку чалавека, якія выклікаюцца калючагаловымі чарвямі — скрэбнямі (акантацэфаламі). Паразітуюць у кішэчніку свіней, сабак, лісоў, ваўкоў, барсукоў, качак, рыб, чалавека. На Беларусі найб. небяспечныя макракантарынхоз, палімарфоз, філікалёз, эхінарынхоз і памфарынхоз. Крыніца інвазіі — хворыя жывёлы, што заражаюцца акантацэфалёзамі пры паяданні прамежкавых гаспадароў (малюскаў, ракападобных, насякомых), у целе якіх знаходзяцца лічынкі скрэбняў (акантэлы).

Узбуджальнік акантацэфалёзаў Polymorphus magnus (самец).

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)