Verbum

анлайнавы слоўнік

Газаразрадныя лямпы 1/507; 3/288; 6/464

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ля́мпа

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пападве́шваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што (разм.).

Падвесіць усё, многае або ўсіх, многіх.

П. лямпы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

плафо́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Столь, упрыгожаная жывапісам, лепкай, мазаікай.

2. Род абажура для электрычнай лямпы, звычайна на столі або на сцяне.

|| прым. плафо́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цокаль,

канструктыўная частка лямпы.

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

свяці́льня, -і, мн. -і, -лень і -льняў, ж. (уст.).

1. Асвятляльная прылада ў выглядзе невялікай бляшанай лямпы, у якую налівалася масла, тлушч і пад.

2. Лампада, плошка з запаленым маслам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абажу́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Каўпак, які надзяецца на лямпу, каб засцерагчы вочы ад моцнага святла або каб прыдаць святлу лямпы пэўную афарбоўку.

Ружовы а.

|| прым. абажу́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

светоотда́ча спец. святлоадда́ча, -чы ж.;

светоотда́ча ла́мпы святлоадда́ча ля́мпы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

kerosene, kerosine

[ˈkerəsi:n]

га́за f. (для ля́мпы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

павыключа́цца, ‑аецца; зак.

Разм. Выключыцца — пра ўсё, многае. Лямпы павыключаліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)