лю́фт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
лю́фт |
лю́фты |
| Р. |
лю́фту |
лю́фтаў |
| Д. |
лю́фту |
лю́фтам |
| В. |
лю́фт |
лю́фты |
| Т. |
лю́фтам |
лю́фтамі |
| М. |
лю́фце |
лю́фтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
люфт техн. люфт, род. лю́фту м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
люфт, ‑у, М ‑фце, м.
Зазор паміж часткамі машыны. Люфт рулявога кола аўтамабіля.
[Ням. Luft — паветра.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
люфт м тэх Spiel n -s, Luft f -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
люфт
(ням. Luft = паветра)
зазор паміж спалучанымі паверхнямі частак машыны.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Люфт 1 ’гара ў хаце’ (астрав., Сл. ПЗБ). Да люхт (гл.).
Люфт 2 ’зазор паміж часткамі машыны’ (ТСБМ). З рус. мовы, дзе люфт ’тс’ як тэхнічны тэрмін быў запазычаны з ням. Luft ’зазор, шчыліна’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Luft
f -, Lüfte паве́тра
frísche ~ schöpfen — ды́хаць све́жым паве́трам
an der fríschen ~ — на адкры́тым [све́жым] паве́тры
die ~ ánhalten* — затрыма́ць дыха́нне
an die frísche ~ géhen* — выхо́дзіць на све́жае паве́тра
er ist für mich ~ — ён для мяне́ пусто́е ме́сца, ён не існу́е для мяне́
séinem Hérzen ~ máchen — адве́сці душу́; вы́казаць усё, што набале́ла
◊ (es ist) dícke ~! — разм. ува́га!, небяспе́ка!; марск. палу́ндра!
etw. aus der ~ gréifen* — вы́смактаць што́сьці з па́льца
die ~ ist rein — разм. небяспе́кі няма́
na, gúte ~! — разм. што ж, дай Бо́жа!
in die ~ flíegen* — вы́бухнуць, узляце́ць на паве́тра
es liegt in der ~ — гэ́та но́сіцца ў паве́тры
2) тэх. зазо́р, люфт
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)